Kickboxing i K1 to dwie popularne formy sportów walki, które cieszą się dużą popularnością na całym świecie. Obydwa sporty mają swoje korzenie w kulturze wschodniej i wyróżniają się podobnymi cechami. Pomimo że oba sporty polegają na walce z przeciwnikiem, to jednak istnieją między nimi pewne zasadnicze różnice. Sprawdź czym są te sporty walki oraz czym różnią się ich zasady!
Co to jest K1?
K1 to forma walki stworzona w Japonii, łącząca kilka różnych stylów. Jest to dyscyplina, która łączy w sobie techniki z kick-boxingu, boksu oraz innych różnych sztuk walki. Jednym z głównych założeń K1 jest zabronienie walki na ziemi, czyli walki w parterze. W ramach formuły K1 dozwolone są ciosy bokserskie i nożne. Techniki te mają na celu pokonanie przeciwnika przez nokauty lub decyzje sędziów na podstawie punktacji. K1 wymaga zatem nie tylko siły i wytrzymałości, ale także szybkości i precyzji ruchów. Popularność K1 ciągle wzrasta, także w Polsce. W tym kraju coraz więcej zawodników trenuje tę dyscyplinę, stając się coraz lepszymi i skuteczniejszymi w technikach walki. K1 stało się ciekawą alternatywą dla innych sportów, przyciągającym szerokie grono fanów walki i sportów walki.
Czym jest kickboxing?
Kickboxing to dyscyplina, która wywodzi się bezpośrednio z boksu oraz karate. Jest to sport full contact, co oznacza, że zawodnicy mogą uderzać przeciwnika w pełnym kontakcie. W kickboxingu obowiązują podobne reguły co w boksie, jak również w boksie tajskim, także zwanych muay thai. Kickboxing jest sportem dynamicznym, wymagającym od zawodników nie tylko siły, ale również zwinności i precyzji ruchów. Walka w kickboxingu to nie tylko uderzenia rękami, ale również nogami, co daje zawodnikom szersze możliwości ataków. Popularność kickboxingu w Polsce jest bardzo wysoka, co znajduje odzwierciedlenie w licznych turniejach i mistrzostwach organizowanych w kraju. W tym sportowym boju ceni się przede wszystkim charyzmę walki i determinację w pokonywaniu przeciwnika.
K1 – zasady
K1 to sport walki, który korzysta z różnych technik pochodzących z tradycyjnych sztuk walki oraz MMA. Zawodnik wyposażony w rękawice bokserskie i ochraniacz na twarz walczy z przeciwnikiem w jednej rundzie trwającej 3 minuty lub 5 rundach trwających po 3 minuty. Galą K1 jest turniej, w którym zawodnicy walczą w ramach półfinałów i finału. Nokaut to sytuacja, w której zawodnik trafia przeciwnika i ten jest niezdolny do dalszej walki. Sędziowie przyznają punkty za trafienia, techniki, ale również za styl i umiejętności zawodnika. Zgodnie z formułą K1, można wygrać przez decyzję sędziów, TKO (techniczny nokaut) lub przez nokaut. K1 odbywa się w wymiarach 6 x 6 metra specjalnie przygotowanym kwadratowym ringu bokserskim. W sporcie tym najważniejsza jest siła, szybkość, technika, lecz także determinacja i kondycja fizyczna zawodnika. K1 to sport walki, który obecnie zyskuje na popularności w Polsce, a zawodnicy, którzy tworzą ten sport, są coraz bardziej doceniani w świecie sportów walki.
Podstawowe różnice pomiędzy K1 a Kickboxingiem
K1 i kickboxing to dwie odmiany sportów walki, choć wiele osób myli je ze sobą. Podstawową różnicą pomiędzy nimi jest to, że K1 pozwala na kopnięcia i uderzenia pięściami, natomiast w kick boxingu dopuszczalne są także kolana i łokcie. W K1 rywalizuje się w trzech rundach trwających po trzy minuty, natomiast w kickboxingu liczba rund zależy od ustaleń organizatora. W obu dyscyplinach zawodnik musi dysponować odpowiednią techniką, aby móc zadawać skuteczne ciosy oraz skutecznie unikać ataków przeciwnika. Sędzia ma za zadanie pilnować, aby walka była zgodna z regułami i obowiązującymi zasadami, oraz podejmować decyzje o ewentualnym wykluczeniu zawodnika z zawodów w przypadku naruszenia zasad. Choć obie formy sportu cieszą się wielką popularnością na całym świecie, to istnieją między nimi istotne różnice, które zawodnicy muszą brać pod uwagę jeszcze przed przystąpieniem do walki i podczas przygotowywania odpowiedniej strategii.
